Pierwsza część Wiedźmina była grą fenomenalną, w roku 2007 spowodowała spore zamieszanie w branży. Przejście rozbudowanej kampanii wymagało ok 40 godzin rozrywki.
W grze mogliśmy podziwiać piękne krajobrazy i Geralta w akcji, podczas potyczek na miecze, pięści i magię. Do tej pory jest to jedna z moich ulubionych gier i darzę ją wielkim sentymentem.
Drugi Wiedźmin oczekiwany był również ze względu na znacznie ulepszoną grafikę, wymagającą w roku 2011 mocnego komputera. Nowością miał być także usprawniony, bardzo intuicyjny system walki.
Zabójcy Królów po raz kolejny udowodnili, że CD Projekt RED jest w świetnej formie, gra do teraz jest bardzo popularna.
Mając tak godnych poprzedników, część trzecia musiała sprostać wymaganiom fanów twórczości Sapkowskiego, a przede wszystkim graczy. Czy tak się stało?
Do trzeciego Wiedźmina usiadłem z pewnymi obawami, nie raz natknąłem się w internecie na dyskusje o kosmicznych wręcz wymaganiach sprzętowych gry.
Jednak jako szczęśliwy posiadacz procesora Intel Core i7 4790k, oraz karty graficznej Gigabyte G1 Gaming GTX 960 podjąłem wyzwanie i odpaliłem grę.
Na początku powitało mnie klimatyczne intro i niestety angielska wersja językowa, jednak szybko pobrałem dodatkowe 3 GB plików z ojczystą mową. Gra na dysku zajmuje około 20 GB, więc przygotujcie się na jej instalację odpowiednio.
Po obejrzeniu intro zaczynamy grę, Geralt znajduje się z Yennefer w Kaer Morhen i jest to jego wspomnienie, po części także sen.
Wychodzimy na dziedziniec twierdzi, gdzie spotykamy Ciri, trenującą ciężko walkę mieczem.
Jest to swoiste wprowadzenie do gry, gdzie możemy zapoznać się z niektórymi zdolnościami Geralta, chociażby wiedźmińskimi zmysłami, umiejętnością iście detektywistyczną.
Dzięki niej możemy namierzać dzikie zwierzęta, znajdować przydatne przedmioty i tropić ślady.
Geralt zrywa się ze snu i wyrusza na poszukiwania Yennefer, towarzyszy mu stary druh, Wiedźmin Vesemir. W jego towarzystwie przeżyjemy szereg przygód, chociażby stoczymy ciężką walkę z Gryfem Królewskim. Tyle mogliście widzieć w naszych gameplayach, lecz nie będziemy psuć zabawy, nie zdradzimy kolejnych wątków fabuły.
Pod względem grafika gra wygląda nieco lepiej niż druga część i sporo lepiej niż pierwsza.
Niestety wraz z oprawą wizualną w górę poszły wymagania sprzętowe. Oficjalne wymagania to:
Rekomendowane: Intel Core i7-3770 3.4 GHz/AMD FX-8350 4 GHz, 8 GB RAM, karta grafiki 2 GB GeForce GTX 770/4 GB Radeon R9 290 lub lepsza, 40 GB HDD, Windows 7/8/8.1 64-bit
Minimalne: Intel Core i5-2500K 3.3 GHz/AMD Phenom II X4 940 3.7 GHz, 6 GB RAM, karta grafiki 2 GB GeForce GTX 660/Radeon HD 7870 lub lepsza, 40 GB HDD, Windows 7/8/8.1 64-bit
W przypadku mojego sprzętu, gra na wysokich ustawieniach była bardzo komfortowa, na Uber(najwyższe ustawienia) dało się grać, lecz zdarzały się spadki płynności.
Problem sprzętu da się ominąć, wystarczy że jesteśmy właścicielami konsoli PS4, lub Xboxa One, wtedy gra chodzi płynnie.
Trzeba przy tym przyznać, że gra wygląda naprawdę pięknie, nie chodzi o samą grafikę, ale o świat tętniący życiem. Wieśniaków zajmujących się swoimi sprawami, ryby pływające w jeziorze i dzikie zwierzęta, które mogą nas zaatakować.
Wszystko uzupełnione jest genialną oprawą dźwiękową i fenomenalnymi dialogami, których słucha się bardzo przyjemnie.
Po raz kolejny nasz bohater posługuje się dwoma mieczami, srebrnym - na potwory, oraz stalowym - do walki z ludźmi. Dodatkowo możemy korzystać z opcjonalnych broni, np. kuszy.
Wiedźmin znów korzysta ze znaków, takich jak Aard, czy Igni, które znacznie pomagają w walce.
System walki jest dość rozbudowany i intuicyjny, możemy atakować, skakać, robić uniki i parować ciosy, dzięki temu walki są bardzo widowiskowe. Wpływa na to też odpowiednia praca kamery.
Nasza postać może zbierać z otoczenia różne przedmioty i je wykorzystywać. Ponownie zdobywamy tak że punkty doświadczenia, które możemy wymieniać na ulepszanie zdolności Geralta.
Podsumowując, Wiedźmin 3: Dziki Gon to gra niemalże idealna. Dlaczego? Przede wszystkim Kultowy bohater z Polski, plus jego przygody przedstawione w bardzo ciekawy sposób. Po drugie, świetna oprawa audio i video, po trzecie świetny system poruszania się i walki, od części pierwszej poczyniono ogromne postępy na tym polu.
Jedynymi bolączkami są: wysokie wymagania sprzętowe gry, oraz spora ilość miejsca na dysku, która gra rezerwuje na swoje pliki. Drugi problem nie jest zbyt poważny, gdyż większość użytkowników w obecnych czasach posiada twarde dyski o pojemności minimum 500 GB-1TB, natomiast co niektórzy, chcąc zagrać w Wiedźmina w Full HD i wysokich detalach, będą musieli zainwestować w modernizację komputera.
Pozostaje teraz czekać na dodatki DLC, które są zapowiadane przez wydawcę CDP.PL.
Ze swojej strony gorąco polecamy Wiedźmina 3, gra w pełni zasłużyła na najwyższą ocenę i rekomendację.
