Nokia E60

Jeszcze parę lat temu mówiąc telefon biznesowy każdy myślał zaraz o Nokii 6310(i). W 2006 roku fiński producent zaprezentował serię E skierowaną właśnie do takiego klienta. W skład tej serii weszły modele E70, E61, no i właśnie model E60 będący przedmiotem tejże recenzji. E70 oraz E61 wyróżniały się klawiaturą QWERTY, czym więc wyróżnia się E60? Zapraszamy do lektury testu.Zestaw bogaty, ale brakuje dwóch rzeczy, biznesmen też człowiek i muzyki by tez w stereo posłuchał więc zestaw monofoniczny jest trochę nie na miejscu. Druga sprawa to brak choćby 64MB karty w zestawie. Wrażenia wizualne i jakość. Telefon robi dosyć przeciętne wrażenie. Design jest dość tradycyjny i nie budzi emocji. Dla jednych jest to nie do przyjęcia, dla drugich nie ma lepiej zaprojektowanego telefonu. Wygląd jest prosty w rysunku, jedynym udziwnieniem jest metalizowana wstawka na froncie, która bardzo szybko się rysuje. Widać projektanci wyszli z założenia, że piękno płynie z prostoty. Terminal jest poprawnie wykonany, materiały (aluminium i tworzywo sztuczne) są dobrej jakości, ale jak już wspomniałem szybko się rysują. Spasowanie jest na najwyższym poziomie, nic nie trzeszczy, nic nie lata. Wrażenia audiowizualne w negatywnym tych słów znaczeniu są E60 obce. Patrząc na telefon użytkownik widzi wyświetlacz, który zajmuje ok. 2/5 powierzchni oraz dużą klawiaturę alfanumeryczną. Nad ekranem znajduje się głośniczek. Lewa strona terminala kryje trzy klawisze, dwa z nich odpowiadają za regulację głośności, trzeci zaś obsługuje dyktafon i polecenia głosowe. Nad klawiszami Nokia ulokowała głośnik . Poniżej znajduje się ozdobna listwa z aluminiopodobnego tworzywa. Z prawej strony znajduje się tylko slot na karty pamięci z zaślepką zintegrowaną z listwą podobną do tej po stronie lewe i port podczerwieni. Na górze telefonu znajdziemy jeszcze przycisk "power", a na dole złącze Pop-port i ładowarki.