Słowem wstępu
Testowana dzisiaj karta Sapphire Tri-X to doskonały przykład tego, jak dużych różnic można się spodziewać po rozwiązaniach niereferencyjnych producentów kart graficznych. Wersja producencka AMD R9 290:
poza naklejkami nie różniła sie niczym od rozwiązań konkurencji, a testowany układ oddawał wydajność jaka wychodzi z fabryki AMD.
Wersja Sapphire R9 290 Tri-X oferuje wyżej taktowane zegary pamięci i GPU, oraz wydajniejszy schładzacz. Jak duże są różnice? Zapraszamy do lektury.
Parametry techniczne
Wielokrotnie w tej recenzji odniosę się do układu referencyjnego, bo to właśnie z tą konstrukcją testowany sprzęt Sapphire porównamy.
Obydwa akceleratory bazują na rdzeniu Hawaii. Karta wykonana jest w 28nm procesie technologicznym. Na pokładzie R9 290 znalazło się 2560 jednostek cieniujących, 64 jednostki ROP oraz 160 jednostek TMU.
Pamięci Hynix`a w ilości 4GB taktowane są zegarem 1300Mhz fizycznie, a nie 1250MHz jak w przypadku referenta. Efektywnie daje to więc wzrost taktowania o 200Mhz. Szyna 512bitowa pozwala na przepustowość rzędu 322,8GB/s.
Bazowe taktowanie rdzenia z 947Mhz wzrosło do 1000MHz.
Układ Hawaii oparty o 6200 milionów tranzystorów zajmuje powierzchnię 438mm2.
Nie inaczej, jak w przypadku referenta, konstrukcja komunikuje się z komputerem slotem PCI-E x16 3.0.
Ilość wtyczek PCI-E potrzebnych do zasilenia karty również nie uległa zmianie i są to dwa przewody 8PIN oraz 6PIN PCI-E. Zalecana moc zasilacza przez producenta to 750W.
Podobnie jak w przypadku wersji referencyjnej komunikacja R9 290 z kolejnymi akceleratorami opiera się nie o mostek CrossFireX, ale poprzez szynę PCI-E x16.
Również wersja niereferencyjna karty na laminacie posiada przełącznik BIOS.
Wygląd i wymiary
Oczywiście różnice względem referenta widać gołym okiem. Ale co ważniejsze, przekłada się to również na większe wymiary karty.
R9 290 od Sapphire z chłodzeniem Tri-X zajmuje realnie nie 2, a 3 sloty, choć na ten 3 zachodzi minimalnie. Długość karty została przedłużona przez niereferencyjny układ chłodzenia do ciut ponad 30cm.
Sam układ chłodzenia wykonany z połączenia tworzywa i aluminium sprawia wrażenie solidnego, a 3 wentylatory z czarnymi łopatkami sugerują również wysoką wydajność tego układu. Czy tak będzie - okaże się za moment w praktyce.
Wyposażenie w porty
Konstrukcja niereferencyjna Sapphire R9 290 Tri-X posiada identyczny zestaw złącz, co wcześniej testowany egzemplarz, a są to:
- 2x DVI
- 1x pełnowymiarowy port HDMI
- 1x pełnowymiarowy DisplayPort (DP)
Układ chłodzenia Tri-X
Schładzacz R9 290 od Sapphire, jak już wcześniej wspomniałem, budzi duże oczekiwania co do jego wydajności, ale i kultury pracy. Podstawowym elementem jest aluminiowy radiator podzielony jednak na dwa segmenty - pierwszy znacznie masywniejszy oraz drugi lżejszy, ale przedłużający nam kartę o ponad 2 cm względem referenta.
Chłodzona jest również sekcja zasilania oraz pamięci. Dodatkowo ta sama aluminiowa płytka, która pełni rolę radiatora pamięci oraz sekcji zasilającej spełnia również funkcję wzmacniającą kartę, bo ta nie posiada osobnego backplate'u na pleckach karty.
Odprowadzenie ciepła ułatwiają ciepłowody, z których jeden o przekroju 8mm, a pozostałe to standardowe 6tki.
Wymianę ciepła z otoczeniem ułatwiają nie inaczej, jak trzy wentylatory - stąd Tri-X :) Te osadzone są w obudowie chłodzenia wykonanej z połączenia żółtego tworzywa oraz czarnego aluminium.
Układ chłodzenia Sapphire Tri-X nie jest już oczywiście tak szczelny jak referent.
Platforma testowa i sprzęt pomiarowy
Platforma testowa
Sprzęt pomiarowy
Metodyka
Testy syntetyczne
Pierwszym z przeprowadzonych testów jest doskonale Wam znany syntetyk 3DMark. Test, który ocenia nam kartę pod względem wydajności to Fire Strike. Pod uwagę bierzemy wynik cząstkowy dla karty, czyli Graphics score.
Gry
Grid 2 - testy wykonywane były w rozdzielczości FullHD przy odświeżaniu 120Hz. Szczegóły detali ustawiliśmy na "Ultra" bez zmian w ustawieniach zaawansowanych szczegółów grafiki. Ilość FPS zliczał program FRAPS. Moment pomiarowy to cztery pełne okrążenia wyścigu Chicago - Marina City.
Crysis 3 - rozdzielczość testowa to FullHD. Ustawienia szczegółowości detali podczas gry predefiniowane na High bez żadnych zmian z Vsync na OFF (wyłączona synchronizacja pionowa). Gra testowana podczas kampanii jednoosobowej, a misja pomiarowa to: The Root of All Evil (źródło wszelkiego zła). Moment pomiarowy zaczyna się wraz z przeprogramowaniem ostatniej wieżyczki (w tym momencie jest autosave), a kończy się zaraz po zejściu z wysadzonej tamy.
Battlefield 4 - W kampanii moment pomiarowy to część misji Singapur. Moment pomiarowy rozpoczyna się wraz ze spuszczeniem łodzi na lotniskowcu na wodę, a kończy wraz z dotarciem do autostrady (po wyeliminowaniu przeciwników na plaży). Rozdzielczość to FullHD, a szczegóły detali zostały ustawione na średnie (predefiniowane bez zmian).
FarCry 3 - rozdzielczość testowa FullHD 1920x1080 pikseli. Jakość tekstur wysokie, naturalne oświetlenie średnie, cienie bardzo wysokie, post FX, geometria, roślinność - bardzo wysokie, woda i otoczenie wysokie. Moment pomiarowy rozpoczyna się wraz z początkiem misji "Palenie zioła", a kończy po podpaleniu wszystkich pól marihuany i wyeliminowaniu przeciwników z pól uprawnych.
Battlefiled 3 - rozgrywka jednoosobowa prowadzona na ustawieniach grafiki predefiniowanych na niskie w rozdzielczości FullHD. Misja pomiarowa to fragment Operacji Gilotyna. Początek momentu pomiarowego rozpoczyna się w momencie początku misji (przed przejściem przez bramę), a kończy wraz z zakończeniem szturmu budynku i dotarciu do reszty oddziałów oczekujących za tym budynkiem.
Metro Last Light - część pomiarowa obejmuje fragment misji "Popioły" od momentu wyjścia z metra aż do końca misji. Pomiar kończymy tuż przed filmem przerywnikowym i zapisem gry. Testowa rozdzielczość to FullHD, ustawienia szczegółowości grafiki wysokie, SSAA wyłączony, filtrowanie tekstur 16x, ustawienia rozmyć i teselacji - normalne.
Pomiar temperatury, głośności pracy i poboru prądu
Pomiary ciśnienia akustycznego, jak i temperatur pracy przeprowadzane były przy otwartym bocznym panelu obudowy. Taki zabieg ma na celu wyeliminowanie maksymalnie, jak się tylko da w moich warunkach, wpływu potencjału wentylacyjnego samej obudowy. Temperatura otoczenia podczas pomiarów wynosiła 23,7 stopnie Celsjusza, a głośność tła 34,5dBA. Sonometr podczas pomiarów ustawiony był na statywie. Sonda sonometru umieszczona została w odległości dokładnie 30cm od karty na jej wysokości.
Pobór prądu - obliczany był dla całej platformy. Podczas pomiarów w spoczynku załadowany był system oraz dwa programy diagnostyczne MSI Afterburner, oraz przygotowany do odpalenia FurMark. Testy podczas obciążenia wykonywane były na podkręconym do 4.4GHz procesorze z napięciem 1,4125V i wyłączonymi opcjami pozwalającymi na oszczędzanie energii. Do obciążenia karty graficznej wykorzystany był program FurMark, a procesora Prime95.
Wyniki testów
Testy syntetyczne
https://media.cdn.videotesty.pl/media/pliki/2014/4/17/Sapphire-R9-290-Tri-X-3dmark-fire-strike_1.jpeg
Gry
Temperatura spoczynek
Temperatura obciążanie
Pomiar ciśnienia akustycznego
Spoczynek
Obciążanie
Pobór prądu (platforma)
Omówienie wyników i podsumowanie
Przede wszystkim zacznę od tego, że chłodzenie Tri-X spełniło pokładane w nim nadzieje. Temperatura karty mimo wyższych taktowań pamięci i rdzenia karty była niższa, i to zdecydowanie od referenta. To porównanie zwłaszcza z 290tką referencyjną daje obraz, jak dużo można zrobić w tej kwestii.
Co jeszcze ważniejsze wysoka wydajność karty idzie w parze z jej większa kulturą pracy. Obecnie niereferencyjny układ chłodzenia Sapphire Tri-X na jednej z najwydajniejszych kart w stawce jest również jednym z cichszych.
Wyższe taktowania i, co za tym idzie, wzrost wydajności odbił się jednak negatywnie na poborze prądu i cała platforma z gniazdka pobierała około 20W więcej. Niby nie wiele, ale jednak.
Wzrost taktowań pamięci oraz rdzenia karty przełożył się również na wzrost wydajności testowanej karty. Obecnie Sapphire R9 290 Tri-X to trzecia karta w stawce. Choć do konkurencyjnego GTX780Ti brakuje sporo, Sapphire nadrobiło dość znacznie różnice do innej karty ze stajni AMD, a mianowicie do droższej 290X.
Ta sytuacja bardzo podobnie wygląda również w grach. Wśród testowanych kart Sapphire R9 290 Tri-X plasuje się w ścisłej czołówce. Jej wydajność bez problemu pozwoli na płynną i co najważniejsze w pełni komfortową rozgrywkę w każdy z testowanych tytułów.
