Panasonic Lumix DMC-FP8 to aparat kompaktowy z nowej serii FP, która charakteryzuje się płaską konstrukcją bez wysuwanego na zewnątrz obiektywu i atrakcyjnym designem. Model ten został wyposażony w obiektyw szerokokątny z 4,6-krotnym zoomem optycznym i stabilizacją obrazu, 12,1-megapikselową matrycę i tryb inteligentnej automatyki. Do sprzedaży trafił we wrześniu 2009 roku.
Wygląd
W skład zestawu z Lumiksem FP8 wchodzą akumulator, pasek na nadgarstek, płyta CD z oprogramowaniem, ładowarka z kablem zasilającym oraz kable USB i A/V. Aparat jest dostępny w wielu wersjach kolorystycznych: srebrnej, czarnej, różowej, czerwonej, złotej, zielonej, fioletowej i niebieskiej (dostępne kolory zależą od regionu sprzedaży). Wykonana z aluminium obudowa jest elegancka, a wyżłobiony na środku korpusu panel stanowi interesujący akcent, który podkreśla charakterystyczny wygląd tego modelu. Stylowym dodatkiem są przyciski z niebieskimi diodami LED. Aparat jest nieduży (95,7 x 59,6 x 20,2 mm) i stosunkowo lekki (131 g bez akcesoriów, 153 g z baterią i kartą pamięci). Urządzenie jest szybkie – zdjęcia można robić w niespełna sekundę od włączenia aparatu, a opóźnienie zwolnienia migawki wynosi zaledwie 0,006 sekundy.
Zobacz świetne gadżety dla fotografów >>>
Lumix DMC-FP8 powstał na bazie matrycy CCD o rozdzielczości 12,1-megapiksela (fizyczna wielkość sensora to 1/2,33 cala) i czułości zmiennej w zakresie od 80 do 1600 ISO, a w trybie wysokiej czułości do 6400 ISO. Optykę aparatu stanowi pozbawiony stałego tubusu obiektyw Leica DC Vario-Elmar o ogniskowej regulowanej w przedziale 28–128 mm (wartości odpowiadające małemu obrazkowi; 4,6-krotny zoom optyczny) i otworze względnym f/3.3–5.9. Jego konstrukcja wykorzystuje łamaną ścieżkę optyczną z pryzmatem oraz 10 elementów podzielonych na osiem grup, w tym jedną soczewkę ED i pięć soczewek asferycznych z sześcioma powierzchniami asferycznymi. W trybie normalnym obszar głębi ostrości może rozpoczynać się od 30 cm, natomiast w trybie makro – od pięciu centymetrów. Migawką można sterować w przedziale od 1/1300 s do 8 s lub ustawić czas 15, 30 lub 60 sekund w trybie nocnym. Aparat jest też wyposażony w funkcję Extra Optical Zoom, która umożliwia zwiększenie zoomu optycznego do 9,1x kosztem zmniejszenia maksymalnej rozdzielczości zdjęcia do trzech megapikseli (używana jest tylko centralna część matrycy CCD).
Funkcjonalność
Panasonic Lumix DMC-FP8 rejestruje obrazy wyłącznie w plikach JPEG o maksymalnej rozdzielczości 4000 x 3000 pikseli (w sumie dostępnych jest 14 różnych wielkości). Zdjęcia oprócz proporcji 4:3 mogą mieć inny stosunek boków: do wyboru mamy 3:2 i 16:9. Z kolei sekwencje wideo mogą mieć jedną z czterech rozdzielczości (1280 x 720, 848 x 480, 640 x 480 lub 320 x 240 pikseli) przy 30 klatkach na sekundę i zapisie w formacie Motion JPEG. Wszystkie pliki trafiają na karty SD/SDHC lub do wewnętrznej pamięci aparatu o objętości 40 MB.
Przednia część korpusu FP8 mieści w sobie standardowe elementy: umieszczony prawie że w narożniku zupełnie płaski obiektyw, lampę błyskową i diodę wspomagającą autofokus. Lewy bok Lumiksa FP8 jest pusty, na prawym natomiast zainstalowano ucho do zaczepienia paska i przysłonięte pokrywką trzy gniazda: uniwersalne (USB i A/V), komponentowe A/V oraz zasilania. Na spodzie aparatu znalazły się gwint do mocowania statywu i klapka, pod którą są gniazdo akumulatora i slot na karty pamięci. Z racji niewielkiej dostępnej przestrzeni zamocowanie stopki statywu uniemożliwia dostęp do komory baterii i nośnika danych. Na górze obudowy zostały umieszczone – patrząc od lewej – mikrofon, włącznik, spust migawki wraz z dźwignią zoomu i przycisk aktywujący tryb inteligentnej automatyki. Tylną ściankę aparatu w większości wypełnia 2,7-calowy wyświetlacz LCD o rozdzielczości 230 tys. pikseli. Obok ekranu umieszczono głośnik, zestaw ośmiu przycisków sterujących i jeden przełącznik służący do przełączania się między trybami rejestracji i odtwarzania. Cztery z tych klawiszy tworzą zestaw przycisków uniwersalnych, natomiast pozostałe cztery mają przypisane różne funkcje: sterowanie wyświetlaczem, aktywacja menu podręcznego, włączanie menu oraz wybór trybu pracy.
Dobór matrycy aparatu fotograficznego >>>
Panasonic Lumix DMC-FP8nie oferuje żadnych trybów manualnych, jedynie standardowo w zwykłym trybie automatycznym można zmienić czułość, balans bieli (dostępne jest ustawianie wg wzorca i drobna korekcja ustawień automatycznych), sposób ostrzenia czy włączyć bracketing. Zasadniczo jednak najważniejszym ustawieniem w tym modelu jest tryb inteligentnej automatyki, który nie pozwala użytkownikowi na nic więcej poza wykadrowaniem i naciśnięciem spustu migawki. W trybie tym mogą być wykorzystane np. stabilizacja obrazu POWER O.I.S., wykrywanie twarzy (aparat potrafi zapamiętać do sześciu twarzy wraz z imionami tych osób, by później ogniskować się właśnie na nich lub by móc odtworzyć zdjęcia tylko z wybranymi postaciami), funkcje inteligentnej ekspozycji (wraz z kompensacją tylnego oświetlenia), wyboru sceny, kontroli ISO oraz trybu śledzącego autofokusa.
Oprócz tego w urządzenie wbudowano 28 programów tematycznych, z których jeden można przypisać do pozycji w menu wyboru trybu. Wśród nich znalazły się takie jak fotografia otworkowa i ziarnisty film, które właściwie powinny nosić nazwę filtrów artystycznych. Niestety, można je wykorzystać tylko wtedy, gdy pogodzimy się z redukcją rozdzielczości do maksimum trzech megapikseli.
Porównywarka aparatów fotograficznych >>>
Aparat potrafi pracować też w trybie seryjnym, w którym przy pełnej rozdzielczości rejestrowanych zdjęć osiąga prędkość 2,3 klatki (trzy zdjęcia w serii w najwyższej jakości, a w normalnej pięć). Z kolei w szybkim trybie seryjnym tempo zapisywania rośnie aż do 10 kadrów na sekundę, ale okupione jest to zmniejszeniem rozdzielczości do trzech megapikseli. Z identycznym ograniczeniem wiąże się wykorzystanie trybu seryjnego z włączoną lampą błyskową.
Panasonic Lumix DMC-FP8 oferuje także interesującą funkcję w trybie odtwarzania. Można mianowicie precyzyjnie obrócić zdjęcie – z dokładnością do 2° – by wyprostować ewentualne niedoskonałości. W prawidłowym wykonaniu tej operacji pomoże wyświetlana na ekranie siatka. Poza tym pokaz slajdów – na wyświetlaczu aparatu lub na telewizorze – może być zrealizowany z uwzględnieniem daty powstania zdjęć lub z uwzględnieniem trybu jego rejestracji – np. tylko portretów.
