Często pytacie o SLI i CrossFireXa, a więc postanowiłem zebrać całą dostępną w tym temacie wiedzę i ją Wam przedstawić. Zapraszam.
Ogólnie o SLI i CrossFireX
SLI to technologia łączenia dwóch lub więcej kart graficznych ze stajni Nvidii w celu zwiększenia wydajności względem pojedynczej karty.
CrossFireX to z kolei technologia łączenia dwóch lub więcej kart graficznych od firmy AMD, także w celu zwiększenia wydajności względem pojedynczej karty.
Co potrzebujemy, by myśleć o SLI i CrossFireX?
1.Zasilacz o odpowiedniej mocy, gdyż połączenie dwóch kart to równocześnie sporo większy pobór prądu.
2.Przewiewna i odpowiednio duża obudowa, by obydwie karty się nie przegrzewały, a więc warto zwrócić uwagę, by obudowa posiadała możliwość zamontowania dodatkowych wentylatorów oraz musi być odpowiednio duża, by dwie karty bez problemu się w niej pomieściły.
3.Płyta główna, która obsługuje SLI i/lub CrossFireX. Warto także zwrócić uwagę no to, z jaką prędkością pracują porty PCI w rybie SLI/CrossFireX, ponieważ, gdy dla przykładu mamy 3 sloty PCI na płycie to prędkość wynosi odpowiednio:
- 1 slot x16
- 2 slot x8
- 3 slot x4
Gdy z jakiegoś powodu nie będziemy mogli zamontować drugiej karty w drugim slocie to gdy zamocujemy grafikę w trzecim slocie o prędkości x4, wtedy obie karty będą pracowały w trybie x4 i wówczas nie ma to sensu, bo wydajność będzie sporo niższa! Różnica w wydajności między slotem PCI x16, a x8 wynosi realnie w grach zaledwie 1-2 klatki, ale już w przypadku prędkości x4 spada drastycznie.
4.Multi-GPU jest bardzo ograniczane przez procesor! Średniej klasy CPU z konfiguracją wielokartową to bardzo zły pomysł! Multi-GPU ma rację bytu jedynie przy najszybszych procesorach, do tego jeszcze podkręconych. Im więcej kart, tym problem jest bardziej widoczny, a wszystko przez to, że ograniczeniem jest mniejsza ilość linii PCIe!
W płytach głównych pod procesory do zadań profesjonalnych (6 i więcej fizycznych rdzeni) z gniazdem LGA-2011v3 mamy ich 40 lub więcej, z czego na grafikę (PCIe 3.0) są przeznaczone aż 32 linie! Natomiast najnowsze platformy Intela mają wydzielone na grafikę 20 linii z 26 (układ z 170) oraz 24 z 30 (układ z270). Dlatego też karty graficzne pod chipsetem Z170 i Z270 będą wykazywały niższą wydajność uzyskaną z dwóch kart, niż w przypadku procesorów z co najmniej sześcioma rdzeniami fizycznymi!
Krótko mówiąc - na układach konsumenckich mamy jakby hardware'owy ogranicznik prędkości, który działa przy flagowych kartach graficznych pracujących w trybie SLI/CrossFire. Dlatego, jeśli chcemy wyciągnąć z dwóch kart tyle, ile dała fabryka, musimy mieć:
- Płytę główną z chipsetem X99aA i gniezdem LGA-2011v3.
- Procesor Core i7 z serii LGA 2011v3, który obsługuje minimum 40 linii PCIe (niestety nie wszystkie to obsługują).
Warto pamiętać, że tego typu konstrukcja będzie miała nieco mniejszą wydajność w przypadku topowych procesorówi7-6700K oraz i7-7700K, w aplikacjach, dla których wydajność pojedynczego rdzenia jest najważniejsza. Za to sprawdzi się lepiej w programach wykorzystujących wiele rdzeni (np. renderowanie grafiki). Co ciekawe - taki i7 7700k przy JEDNEJ karcie osiągnie więcej FPS-ów niż dziesięciordzeniowy 6950X!
5. By połączyć dwie lub więcej kart, potrzebny jest także mostek SLI/CrossFire.
Jakie karty można ze sobą łączyć?
SLI przewiduje łączenie tylko tych samych modeli kart, czyli np. GTX 1070 z GTX 1070, i wyposażonych w taką samą ilość pamięci. Tak więc nie połączymy np. GTX 1070 z GTX 1080 i odwrotnie, natomiast można połączyć karty tego samego rodzaju, ale od różnych producentów np. MSI GTX 1070 Gaming X z Gigabyte GTX 1070 Gaming G1. Nie ma natomiast żadnych przeciwwskazań, by jeden z układów był podkręcony, drugi natomiast działał z fabrycznymi ustawieniami.
Z kolei w przypadku CrossfireX można połączyć różne modele kart, lecz muszą być one ze sobą kompatybilne. Dlatego też przed zakupem należy upewnić się sprawdzając na stronie AMD, gdyż nie każde modele będzie się dało ze sobą sparować tak, by działały prawidłowo.
Wady i zalety SLI/CrossFire
ZALETY:
- Większa wydajność w grach w przypadku dwóch kart. W porównaniu do pojedynczej karty graficznej, w najlepszym razie przyrost mocy wynosi 60-80%.
WADY:
- Wysoka cena zakupu w stosunku do uzyskanego przyrostu mocy, względem pojedynczej karty.
- Dużo większy pobór prądu z gniazdka.
- Sporo większy hałas, gdyż generują go dwie karty, a nie jedna i do tego wysokie temperatury pracy obu kart więc najlepiej je zwodować do LC, a wtedy koszty rosną jeszcze bardziej.
- Uzyskany przyrost mocy w porównaniu do wydanej kasy na drugą kartę jest za mały, gdyż większość gier nie obsługuje prawidłowo dual GPU, więc przyrost mocy wówczas jest średni i wynosi 30-50%.
- W przypadku gier, które nie są najlepiej dopracowane w obsłudze dwóch kart, występują tzw. mikro-zacięcia (microstuttering), które psują komfort grania.
Podsumowanie
Pomimo, że technologie łączenia kart w dwie, trzy i cztery sztuki są na rynku od przeszło dziesięciu lat to nadal pozostawiają wiele do życzenia i dużo lepszym wyborem jest kupno jednej, mocnej karty, niż dwóch słabszych, z wielu przyczyn o których wspomniałem wyżej.
