Stabilizacja obrazu to jedna z podstawowych funkcji aparatu fotograficznego. Nowe możliwości pozwalają już na robienie zdjęć z ręki bez utraty jakości obrazu. Ewolucja aparatów cyfrowych spowodowała powstanie różnych rodzajów stabilizacji. Podpowiadamy, jaką wybrać.
Fotografowanie a stabilizacja
W zasadzie od początku fotografii jednym z najbardziej pomocnych akcesoriów był statyw. Jest to jedna z możliwości stabilizacji obrazu, jednak nie zawsze się sprawdza. O ile łatwo fotografować w taki sposób statyczne obiekty, o tyle w fotografii sportowej, która wymaga więcej mobilności, statyw już się tak dobrze nie sprawdza. Dlatego wraz z rozwojem fotografii cyfrowej pojawiły się w aparatach dodatkowe opcje stabilizujące obraz.
Stabilizacja obrazu polega przede wszystkim na wyczuciu ruchu aparatu, za co odpowiada układ żyroskopów i akcelerometrów, które znajdują się w korpusie lub obiektywie. Innymi słowy stabilizacja to optymalne utrzymanie drogi, którą pokonuje światło na matrycę w trakcie wykonywania zdjęcia.
Opcje stabilizacji obrazu są różne. W sprzęcie dla fotoamatora spotyka się dziś trzy główne (choć nie jedyne) możliwości stabilizacji obrazu, są to: optyczna stabilizacja, cyfrowa stabilizacja oraz podwójna stabilizacja. Więcej informacji na temat każdej z nich znajdziesz poniżej.
Optyczna stabilizacja
Optyczny stabilizator obrazu kompensuje niepożądane drgania podczas robienia zdjęć. Dzięki temu obraz jest dużo bardziej czysty. Za ten proces odpowiedzialny jest czujnik żyroskopowy, który wykrywa najmniejsze drgania i kieruje soczewki w odwrotną stronę – w zasadzie wyróżnia się to jako kompensacja drgań. W ten sposób czujnik steruje obrazem, który jest tworzony na przetworniku i przywraca pierwotne centrum na pole widzenia, czy też środek matrycy. Można spotkać jeszcze inny układ optyczny, który odpowiada za korekcję. System ten opiera się na ruchomej soczewce korekcyjnej, która przesuwa się w pionie i poziomie. Główny mechanizm jest jednak podobny – polega na korygowaniu zmian pola widzenia lub centrum matrycy, które wynikają z drgań aparatu.
Optyczny stabilizator sprawdza się na przykład w trakcie wykonywania filmów z zoomem. Podczas zbliżenia niweluje rozmazany obraz. Stabilizacja cały czas następuje, nawet podczas kadrowania obrazu. Tak więc jest to funkcja przydatna głównie w przypadkach, kiedy używasz dużego zoomu oraz kiedy drżą dłonie, a chcesz zrobić zdjęcie dobrej jakości, albo gdy stoisz na nieco ruchomym podłożu. Także jeśli nie chcesz biegać po mieście czy górach ze statywem, to stabilizator na pewno udoskonali zdjęcie w każdym momencie, gdy tego będziesz potrzebować. Dodatkowo można wspomnieć, że zdarzają się także w aparatach tryby, które dodatkowo wspierają stabilizację obrazu w trakcie robienia zdjęć ze statywu.
Polecane aparaty z optyczną stabilizacją obrazu:
Nikon Coolpix P900
Panasonic Lumix DMC-FZ1000
Sony Cyber-shot DSC-H400
Cyfrowa stabilizacja
Cyfrowa stabilizacja obrazu to kolejny sposób na redukcję drgań obrazu podczas fotografowania. Działa ona nieco inaczej niż stabilizacja optyczna – porównuje poszczególne klatki, a następnie je dopasowuje poprzez obcinanie ich. Producenci aparatów podnieśli apel w tej sprawie, gdyż w zasadzie ten system nie do końca spełnia funkcję stabilizacji i może użytkownika nieco wprowadzić w błąd. Cyfrową stabilizacją obrazu nazywa się bowiem automatyczne podbijanie ISO, a cały proces powoduje często utratę pikseli na zdjęciu.
W założeniu system ten sprawdza się podczas nagrywania video, gdy chcesz zapobiec potocznie zwanemu „skakaniu” obrazu. Czasem spotyka się też takie rozwiązanie w aparatach dedykowanych miłośnikom fotografii astronomicznej. Standardowo jednak sprawdza się przede wszystkim w czasie tworzenia video. Po włączeniu trybu video zazwyczaj włącza się automatycznie funkcja stabilizacji cyfrowej, ale jeśli ktoś nie chce z niego korzystać, to można ją wyłączyć i po problemie. Cyfrowa stabilizacja rzadko jest przedstawiana jako atut aparatu i raczej stanowi jedną z dodatkowych funkcji, która może być, ale nie musi. Marketingowcy czasem też zaznaczają w opisach, że aparat posiada stabilizację – bez wyszczególniania, o jaką stabilizację chodzi. Wtedy pewnie będzie chodzić właśnie o tą cyfrową, gdyż optyczną stabilizacją zazwyczaj producenci się chwalą.
Polecane modele z cyfrową stabilizacją obrazu:
Nikon Coolpix A10
Nikon Coolpix A100
Canon IXUS 175
Podwójna stabilizacja
Podwójna stabilizacja obrazu brzmi – jak wszystko, co podwójne – zachęcająco, Z racji tego, że optyczna stabilizacja jest naprawdę użyteczna, często łączy się ją z cyfrową stabilizacją dla uatrakcyjnienia danego modelu. Pytanie, na ile jest to przydatne, i czy rzeczywiście będziesz korzystał z tych dwóch funkcji? Jeśli aparat posiada optyczną stabilizację to zdaje się, że jest to optymalne rozwiązanie, by uzyskać dobrą jakość zdjęcia. W każdym razie takie rozwiązania istnieją, więc warto o tym wiedzieć i przemyśleć, czy na swoje potrzeby może ci się coś takiego przydać.
Polecane aparaty z podwójną stabilizacją obrazu:
Nikon Coolpix B700
Nikon Coolpix B500
Nikon Coolpix AW130
Podsumowanie
Jeśli chcesz mieć pewność, że Twój aparat naprawdę zadba o stabilizację obrazu, to zdecydowanie wybierz optyczną stabilizację. Obecnie ciekawym rozwiązaniem może być też stabilizacja matrycy, jednak optyczna stabilizacja jest najczęściej stosowana w popularnych modelach aparatów cyfrowych. Dla fotoamatorów będzie to optymalne rozwiązanie, aby uzyskać ładne, ostre zdjęcie zrobione z ręki.
Cyfrowa stabilizacja to taka „stabilizacja na wyrost”. Trudno mówić, że to autentyczna stabilizacja. Oczywiście ma swój wpływ na tworzone zdjęcie, ale niekoniecznie spełnia funkcję stabilizacji. Być może jednak takie rozwiązanie będzie dla ciebie wystarczające. Dodatkowo na rynku są modele z podwójną optymalizacją, ale podobnie jak w przypadku cyfrowej stabilizacji trudno ocenić funkcjonalność takiej stabilizacji, bo jeśli zainwestujesz w dobrą optyczną stabilizację, to cyfrową stabilizację pozostaje wyłączyć – i taka możliwość też jest.
blog comments powered by Disqus