Sony cyber-shot HX1 [TEST]

Sony Cyber-shot HX1 to zaawansowany aparat kompaktowy, którego najważniejszymi cechami są szerokokątny obiektyw 28 mm, 20-krotny zoom optyczny, matryca wykonana w technologii CMOS, optyczna stabilizacja obrazu, mechaniczna migawka i bardzo szybki tryb seryjny. Urządzenie jest sprzedawane od kwietnia 2009 roku, a zainteresować się nim powinni fotoamatorzy poszukujący uniwersalnego aparatu, który posłuży zarówno do wykonywania ujęć wymagających dużych zbliżeń, zdjęć w trudnych warunkach oświetleniowych, jak i rejestracji filmów w rozdzielczości HD. W pudełku z aparatem znajdziemy – oprócz samego urządzenia i akumulatora – pokrywkę obiektywu, pasek, ładowarkę, dwa kable (USB i A/V), instrukcję obsługi oraz płytę CD-ROM z pakietem oprogramowania. Model HX1 jest następcą H50, jednak urządzenia te są podobne właściwie tylko zewnętrznie. Nowe matryca i obiektyw, inna migawka czy unikatowe tryby fotografowania – to wszystko decyduje o tym, że HX1 to konstrukcja całkiem innej klasy.

Rdzeniem aparatu jest nowa matryca „Exmor” CMOS o efektywnej rozdzielczości 9,1 megapiksela (rozmiar fizyczny1/2,4 cala), która umożliwia korzystanie z czułości w zakresie od 100 do 3200 ISO. Technologia „Exmor” została początkowo opracowana na potrzeby lustrzanek cyfrowych Sony α, a wyróżnia ją wysoka jakość rejestrowanego obrazu. Połączenie nowego sensora z procesorem obrazu BIONZ i mechaniczną migawką daje rewelacyjny efekt: umożliwia sfotografowanie do 10 kadrów w pełnej rozdzielczości w tempie 10 kl./s. Czas naświetlania można regulować w zakresie od 1/4000 do 30 s.

Cyber-shot HX1 ma wbudowany obiektyw superzoom Sony G (ma element asferyczny, jak i ze szkła ED, czyli o bardzo małej dyspersji), którego ogniskowa może się zmieniać w zakresie od 28 do 560 mm (odpowiednik dla formatu małoobrazkowego) przy otworze względnym z przedziału f/2.8–5.2. W trybie makro można fotografować obiekty w odległości nawet jednego centymetra.
Zdjęcia rejestrowane przez Sony Cyber-shot HX1 mogą być zapisane jako pliki JPG w siedmiu rozdzielczościach (maks. to 3456 x 2592 pikseli) i różnych proporcjach: 4:3, 3:2 oraz 16:9. Dostępny jest też tryb tworzenia panoram, w którym automatyka sama zadba o kolejne ekspozycje, a fotografujący ma jedynie obracać aparat. W tym trybie pracy maksymalna rozdzielczość może sięgnąć wartości 7152 x 1080 lub 4912 x 1920 punktów.

Jak przystało na współczesny kompakt, aparat oferuje także filmowanie z dźwiękiem stereofonicznym, a co więcej, w rozdzielczościach HD. Największa z nich jest dość nietypowa jak na materiał wideo: 1440 x 1080 punktów. Do wyboru pozostają jeszcze 1280 x 720 i 640 x 480; we wszystkich wypadkach zapis odbywa się przy 30 kl/s (AVC/H.264). Wszystkie pliki przechowywane są na kartach Memory Stick (można stosować odmiany Duo, PRO Duo, PRO Duo High Speed lub PRO-HG Duo), a także w wewnętrznej pamięci urządzenia o objętości 11 MB.

PORADA: Jak Robić Zdjęcia Panoramiczne Sony Cyber-Shot HX1

Cyber-shot HX1 ma obudowę w kolorze czarnym, z dobrze wyprofilowanym, pokrytym materiałem antypoślizgowym, uchwytem na dłoń. Jego wymiary są typowe dla kompaktów tej klasy: 114,5 x 82,8 x 91,8 mm. Ciężar także ma przeciętny, bowiem bez baterii i karty pamięci waży 504 g. Charakterystycznymi elementami tego modelu – oprócz oczywiście obiektywu superzoom – są duży, uchylny (o 90° ku górze i ku dołowi) wyświetlacz Clear Photo LCD Plus o trzycalowej przekątnej, z automatyczną regulacją jasności, wizjer elektroniczny z korektorem wady wzroku oraz dwa pokrętła: wyboru trybu i zmiany nastaw. Poszczególne elementy aparatu są rozmieszczone w sposób standardowy. Z przodu obudowy oprócz obiektywu i lampy błyskowej (konstrukcja podnoszona) jest dioda wspomagająca autofokus. Głośnik, slot na karty pamięci i gniazdo akumulatora zostały umieszczone na spodzie urządzenia. Pokrywa chroniąca te gniazda jest na tyle duża, że przykręcenie stopki statywu blokuje możliwość wymiany nośnika czy baterii.

Nie licząc uchwytu do paska, prawy bok jest całkiem pusty. Na boku lewym swoje miejsce ma oczywiście uchwyt, a także dwa gniazda: zasilania i uniwersalne (USB, A/V i HDMI).

Tył aparatu fotograficznego w większości zajmuje ekran LCD. Na prawo od niego mamy czterokierunkowy przycisk uniwersalny oraz dwa klawisze (wywoływanie menu i usuwanie plików). W prawym górnym rogu tylnej ścianki jest pokrętło zmiany nastaw.

U góry, po lewej stronie lampy błyskowej jest tylko jeden przycisk: do przełączania się między wyświetlaczem LCD a wizjerem. Nad lampą umieszczono mikrofon, a na prawo od niego od włącznik oraz przyciski przełączania między trybem odtwarzania i rejestracji oraz do samodzielnego zdefiniowania przez użytkownika. Nad uchwytem swoje miejsce znalazły spust migawki (pod nim jest dźwignia zoomu), a nieco poniżej dwa przyciski (ostrości i wyboru trybu seryjnego lub bracketingu) oraz pokrętło wyboru trybu.

Sony Cyber-shot HX1 pozwala na wykorzystanie dwóch nowych trybów fotografowania, zmniejszających szumy przy zdjęciach w słabym świetle. Pierwszy to tryb zdjęć z ręki o zmierzchu (dla obiektów statycznych), w którym aparat wykonuje serię sześciu ujęć, po czym nakłada je, tworząc jeden obraz z radykalnie osłabionymi szumami. Drugi to tryb wyraźnego ruchu przeznaczony do rejestracji obiektów ruchomych, który także zapisuje sześć obrazów i nakłada je na siebie, czego efektem jest jedno wyraźne zdjęcie.

Następną nowością, której wprowadzenie stało się możliwe po wprowadzeniu matrycy „Exmor”, jest tryb panoramy. W celu uzyskania panoramicznego zdjęcia wystarczy nacisnąć spust migawki i obracać aparat w lewo i w prawo albo przechylać go w górę i w dół – procesor BIONZ automatycznie połączy wykonaną serię zdjęć w jeden panoramiczny obraz o dużej rozdzielczości. Zestaw funkcji uzupełniają inteligentna detekcja sceny, z technologią rozpoznawania twarzy oraz uśmiechu. Poza tym aparat potrafi zminimalizować szansę na to, że portretowana postać będzie miała na zdjęciu zamknięte oczy – aparat robi dwa ujęcia i zapisuje to, na którym oczy są otwarte.

HX1 oferuje też DRO (Dynamic Range Optimizer), czyli automatyczną optymalizację różnic między jasnymi i ciemnymi obszarami obrazu, co pozwala uzyskać poprawne zdjęcia nawet pod światło. Bardziej zaawansowani użytkownicy mają do dyspozycji tryb manualny, bracketing ekspozycji, balansu bieli i - nieco nietypowy - nasycenia koloru czy ustawianie balansu bieli na podstawie wzorca. Każdy fotografujący może się też zabawić w nakładanie filtrów barwnych.